Voor mij is zuinig leven een evidentie, een gewoonte. Er zijn zoveel zaken die ik doe die in anderen hun ogen ‘zuinig’ of zelfs ‘gierig’ zijn. Sommigen vinden dat goed, anderen vinden mijn levensstijl dan weer wereldvreemd. Ikzelf vind het vooral prima dat mijn man, door onze zuinige levensstijl, tijd heeft kunnen nemen om Klimaan op te richten en ik nu tijd heb om eens een periode halftijds te werken. Dus voor zij die benieuwd zijn hoe we dat dan doen, hieronder een lijstje:

1. Wij gooien geen eten weg

We zijn niet perfect, uiteraard valt het wel eens voor dat er toch iets slecht is geworden. Al kan ik op 1 hand tellen hoeveel keer dat dit op een jaar gebeurt (schandalig te veel al).

Dit doen we door overschotjes mee te nemen voor de lunch op het werk, op te eten als snackje voor een klein hongertje (als het overschotje te weinig is), winkellijstjes te maken voor we naar de winkel gaan en dus ons eten voor de week te plannen, … .

Om er voor te zorgen dat toch alles vers blijft tot het einde  van de week plan ik ineens ook welke gerechten we eerst gaan eten (het gerecht dat sla bevat) en welke gerechten laatst (dat waarvoor ik diepvriesgroenten heb gekocht).

We zijn ook een tijd lang naar de boer geweest. We hadden een abonnement op groente- en fruit pakketten. Van de overschot groenten maakten we soep (en die staken we dan in de diepvriezer voor de weken dat de boer met vakantie was) en van het teveel aan fruit maakten wij ijsjes.

Wist je trouwens dat je met het loof van bloemkool heerlijke soep kan maken en dat er veel vitaminen zitten onder de schil van aardappelen, komkommer, appels,… . Waarom deze dan nog schillen om de schil vervolgens weg te gooien?

2. We proberen onze mentale gezondheid zo goed mogelijk te houden

Mentale gezondheid kan geld kosten (psychologen, psychiaters, therapeuten, even niet werken om even stil te staan bij wat die hoofdpijn op het werk toch veroorzaakt,…).

Langs de andere kant bespaart het volgens mij ook massa’s geld. Heb ik de goesting om te gaan shoppen (ook al heb ik niets nodig) of de goesting om heel vettig eten te bestellen ’s avonds laat? Dan vraag ik me af wat er is, waar ik écht nood aan heb, wat ik misschien tekort kom (rust, uitdaging, erkenning, nabijheid, diepgang,…). Dit om niet in de vicieuze cirkel van consumeren, een kort geluksgevoeltje, terug in de put en weer meer consumeren voor het korte geluksgevoeltje, belandt.

En nee, we zijn niet perfect, uiteraard draai ik zo nu en dan wel eens mee in deze cirkel.

Daarbij blijven we in ons achterhoofd houden wat ons echt gelukkig maakt in het leven: liefde, vriendschap, verbondenheid, diepgang, zin, voldoening,… En dus niet: een groot huis, dure auto’s, verre reizen naar het zoveelste al-in resort, elke dag lekker eten, … . Met andere woorden, we proberen niet te vervallen in de betekenisloze verwennerij maar zoeken echte diepgang die niet van materiële zaken komt.

3. We ontspannen ons zo veel mogelijk
   

48 weken werken, de dagen en uren aftellen, om dan 4 weken vakantie te nemen? In die vier weken snel snel doen wat we eigenlijk echt leuk vinden om dan weer te gaan werken? Om dan, na 40 jaar van stres, al ons spaargeld uit te geven aan gezondheidszorg want tegen dan is ons lichaam kapot van de stres?

Dure vakanties betalen omdat we deze ‘nodig’ hebben om de alledaagse stres aan te kunnen? Voltijds moeten blijven werken en moeten blijven hollen van hier naar daar om deze dure vakanties of het perfecte te kunnen blijven betalen?  

Weer een vicieuze cirkel van ‘lege’ luxe dus.

Mijn man neemt niet zo heel veel vakantie, daarvoor houdt hij te veel van zijn werk, van Klimaan, van (bijna) alles wat hij doet.

Ik heb meer vakantie, ik werk in het onderwijs. Ik werk niet in het onderwijs voor de vakanties want ik ‘zondig’ bijna elke vakantie aan het toch verder werken, ook al is de school toe.

Met zo veel mogelijk ontspanning nemen bedoel ik: ons leven proberen zo ontspannend mogelijk in te richten zodat het niet voelt alsof we in een ‘werkweek’ zitten waarin van alles ‘moet’ gebeuren. Zo bouwen we niet te veel stres op en hebben we dus ook niet te veel nood aan dure vakantie om te ont stressen.

Dit doen we door:

• Ons huishouden niet te serieus te nemen (het moet niet altijd kraaknet en opgeruimd te zijn, dat bepaalt het geluksgevoel van een kind echt niet).
• Werk te zoeken dat echt bij ons past, ook al moeten we daardoor soms van werk veranderen.
• Niet te veel routine in te bouwen zodat er sleur er niet in komt (voor ons werk dat, voor anderen zou het omgekeerde misschien werken).
• Ons niet te veel te laten verleiden door zogehete ‘verplichtingen’.
• …

Geen dure vakanties nodig dus. Al heb ik zeker niets tegen nieuwe plaatsen ontdekken in de wereld.