Iets waar ik sinds mijn kindertijd al over nadacht: eens je iemand graag ziet, kan je dan ooit stoppen? Ik was er als kind van overtuigd dat dit zeker niet zo was, ik kom nu tot de conclusie dat ik gelijk had. Eens je iemand graag ziet dan stop je nooit meer met dit te doen. Wat is graag zien dan? Wanneer weet je of je iemand echt graag ziet? Een vluchtige verliefdheid, die overgaat na een paar weken of maanden, is niet echt graag zien natuurlijk. Een dierlijke, lustige, aangetrokkenheid, die al voor de helft vermindert eens er seksueel contact is geweest, uieraard ook niet.

Voor iemand alles over hebben, zelfs je eigen leven, dat is graag zien. Al zijn er uiteraard ook andere gradaties, het zou maar een gekke wereld zijn anders. Ik zie mijn kinderen zo graag dat ik mijn eigen leven zou oppoffen voor hen. Ik zie mijn man ook zeer graag, al is dat nog wel een andere gradatie.

Is iemand graag zien hetzelfde als kleine of grote opofferingen willen maken voor deze persoon? Want hoe zit het dan met het graag zien van jezelf? Ik heb al contact met iemand verbroken die ik graag zag, nog steeds graag zie. Het contact moest stoppen want ik kwam op een punt waarop ik moest kiezen tussen mezelf en de andere en ik zag / zie mezelf toch nog iets liever.

Dus iemand graag zien is niet perse hetzelfde als iemand liever zien dan jezelf, en maar goed ook!

Iemand graag zien brengt wel kleine opofferingen met zich mee, al waren die kleine opofferingen er ook al voordat je deze persoon echt leerde kennen en dus voordat je deze persoon echt graag zag. Zo zal je ongetwijfeld tijd hebben besteed aan te luisteren, écht luisteren, naar wat deze persoon nodig heeft in zijn / haar leven. Om te ontdekken wie deze persoon écht is. Misschien deed je dit wel tijdens een periode van verliefdheid, van pure dierlijke aantrekkingskracht die daardoor overging tot het echte graag zien.

Wil dat dan zeggen dat je enkel iemand écht graag kan zien als deze persoon ook écht jezelf is bij jou? Ik denk van wel, als je de persoon in kwestie niet écht kent, niet de kans krijgt om deze écht te leren kennen, dan weet je niet eens wie je graag zou zien. Al moet je deze persoon ook niet door en door kennen, je moet deze persoon niet constant integer en kwetsbaar gekend hebben. Voor mij bleken in het verleden kleine glimpjes van de echte integere mens, waar ik mij mee verbonden voelde, genoeg te zijn. Af en toe eens achter het masker kunnen zien, af en toe eens de eer hebben om de echte persoon te leren kennen.

Misschien dat we ons daarom bedreigd voelen wanneer onze liefdespartner ook gevoelens begint te krijgen voor iemand anders. Wat als hij / zij deze persoon ook graag gaat zien, dan wil dat zeggen dat hij / zij deze persoon accepteert zoals hij / zij is. Wil dit dan zeggen dat ik minder geaccepteerd word dan deze nieuwe persoon? Ben ik, zoals ik echt ben in mijn kwetsbare zelf, dan niet goed meer? Voldoe ik dan niet meer? Ben ik dan niet goed zoals ik ben?

Wat voor een gekke wereld zou het zijn als wij allemaal slechts de toestemming zouden krijgen om één iemand graag te zien, en niet meer dan dat? Moet er ook een rangorde in graag zien zijn? Een soort lijstje dat je kan afgaan: Ik zie het liefste persoon X, dan persoon Y, dan persoon Z,… . Volgens mij is dit niet mogelijk, je ziet andere personen graag op een andere manier. Ik zie mijn man graag op da manier dat ik graag de rest van mijn leven met hem wil delen. Toen ik niet meer zeker was of een toekomst met mijn man nog mogelijk ging zijn voor mij en mijn kinderen, wist ik wel zeker dat ik hem ook, vanop afstand, graag zou blijven zien. Ik zou hem de rest van zijn leven helpen zo goed ik kon (écht helpen, wat dat is, is weer een heel andere discussie).

Ik zie een ex graag op de manier waarop ik hoop, met heel mijn hart, dat hij net zo gelukkig mag worden dan ik op dit moment. Ik zou er niet veel voor opofferen, ik heb niet veel te geven om er voor op te offeren, alleen dan mijn persoonlijk verlangen om hem nog in mijn leven te hebben. Dat wil ik er voor opofferen.