Zondag was ik, dankzij Elize Van De Plas, samen met heel veel krachtige vrouwen. Wat maakte deze vrouwen zo krachtig? Zo wondermooi en prachtig?

Het waren niet stuk voor stuk ‘grote leiders’ of ‘vrouwen met een succesvolle carrière’ of ‘moeders van zo gehete succesvolle mannen’. Het waren vrouwen die al helemaal in hun eigen kracht stonden of op weg waren naar het terugvinden van die kracht.

Terugvinden natuurlijk, we worden geboren met alle kracht, we worden helemaal als onszelf geboren en dan gebeurt het leven, geraken we onszelf en onze passie en missie kwijt. Ik geloof zeer zeker dat iedereen met een levensmissie geboren wordt, met een passie.

Wat me opvalt is dat de zo gehete ‘succesvolle vrouwen’ met de grote carrières vaak net niet de meest krachtige vrouwen zijn. Moesten ze dat wel zijn, dan zouden we wellicht minder lijden en ongelijkheid hebben in onze wereld. Ik ken veel krachtige vrouwen die niet persé elke maand een hoog bedrag op hun rekening krijgen gestort omdat ze zo’n bloeiende carrière hebben. Ik ken, langs de andere kant, ook veel vrouwen die meer verdienen dan ikzelf en toch niet in hun kracht staan. Zij zouden dan weer beter niet in zo’n positie staan.

Waar draait het leven ook om? Niet om geld, carrière en zogezegd, uiterlijk, ‘succes’. Als we echt, diepgaand en gelukkig, willen leven dan hebben we vooral vrijheid nodig. Vrijheid om onszelf te kunnen zijn, onszelf te ontwikkelen en onze eigen kracht te vinden om van daaruit te functioneren.

Die vrijheid komt door los te komen van vastgeroeste overtuigingen dat we bepaalde dingen ‘zo moeten doen’ of bepaalde dingen ‘niet mogen doen’. Los van angsten, die vaak diepgeworteld in ons zijn geslopen door anderen hun overtuigingen of door vroegere ervaringen. Angst voor het onbekende, angst om té veel te worden wanneer we de (vrouwelijke) kracht in onszelf eindelijk losmaken. Om anderen hiermee te kort te doen, terwijl we juist de wereld weer een beetje mooier maken als we onze eigen menselijke, natuurlijke kracht terugvinden. Als we van daaruit durven spreken, voelen en handelen dan stralen we en geven we onze energie door aan anderen om ook te kunnen gaan stralen.

Zondag merkte ik hoe krachtig het is als zo’n vrouwen dan ook nog eens samenkomen. De liefde, de zachtheid, de ideeën, het begrip, de betekenisvolle verbindingen, de schoonheid, de kracht,…. het vloog allemaal de kamer rond, het spatte naar buiten, het stroomde in al deze vrouwen. Gesterkt om weer verder te gaan in het terugvinden van hun eigen kracht, van hun eigen innerlijke vrijheid, weg van al dat moeten, springend uit voorgekauwde rijtjes. Weg van anderen hun regeltjes en verwachtingen, terug dichter bij waar zij zelf écht voor staan, waar zij zelf écht achter kunnen staan.

Als ik dit schrijf dan voelt het alsof er een vuur in mij brandt dat steeds feller wordt. Mijn eigen kracht, mijn eigen ideeën, mijn eigen natuurlijke zelf bloeit en zal groter worden dan ooit tot ze er uitspat! En zo zal ook ik, net als Elize, andere vrouwen (en mannen) hier mee aan kunnen steken.

Laten de dus vooral elkaars kracht aanmoedigen, elkaars grootheid omarmen. Laten we elkaars eigenheid, met de nodige nieuwsgierigheid, accepteren en respecteren, aanmoedigen zelfs. Laten we écht in verbinding gaan met elkaar. Laten we vooral elkaars angst (en ego’s) zeker niet voeden en doen wat goed is voor onszelf, wat goed is voor elkaar én wat goed is voor deze mooie wereld!